'Bloedvorm' is het resultaat van een literatuur- en praktijkstudie van het zuurstoftransportvermogen van het bloed in relatie tot sport met veel aandacht voor erytropoietine of EPO.

De feiten:
- EPO is een hoogwaardig medicijn dat het leven van patiënten met ernstig nierlijden drastisch heeft verbeterd.
- EPO is in staat het zuurstoftransport naar de werkende spieren te verbeteren waardoor het prestatievermogen van duursporters met 8 tot 12% kan toenemen.
- Door EPO doping te noemen krijgt een supermedicijn een uiterst slecht imago.

Voor doping en ook voor EPO geldt: 'waar kennis ontbreekt regeren de mythen'. Door het gebruik van EPO in de sport staat EPO inmiddels bekend als een potentieel levensgevaarlijk prestatieverhogend middel. Maar niets is minder waar. Goed gedoseerd is EPO voor patiënten en voor sporters een uiterst veilig medicijn. Bij onoordeelkundig gebruik van EPO kunnen er zeker ongelukken voorkomen maar dat is niet bijzonder. Dat kan met bijna elk medicijn.

Het boek is geschreven, voor in de eerste plaats, sporters die vroeg of laat met EPO worden geconfronteerd. Voor sportartsen en wielerartsen die nog vaak schromelijk tekort schieten in hun kennis over EPO. Voor artsen die met EPO werken en geen benul hebben van de sportpraktijk. Ik denk dat ze er van kunnen leren. Als leerboek voor studenten aan sportacademies en voor studenten bewegingswetenschappen. En tenslotte als naslagwerk voor sportjournalisten om de ingewikkelde materie beter te kunnen begrijpen en er daardoor beter onderbouwd over te kunnen schrijven.

Het is niet de bedoeling het gebruik van EPO aan te moedigen. Educatie en een totale, maar dan wel objectieve, voorlichting - daar gaat het om. Mensen, en dus ook sporters, hebben hun eigen verantwoordelijkheid en maken hun eigen keuzes.
Ik behoor tot de mensen die denken dat openheid en waarheid het winnen. Misschien niet in een keer, maar wel op den duur. En dat natuurlijk gebaseerd op een gedegen kennis.
Vandaar dit boek. Geschreven vanuit interesse in het onderwerp maar ook om volledig te informeren.

Een sporter die doping gebruikt is natuurlijk geen crimineel. Het is waarschijnlijk een utopie maar misschien kan dit boek een eerste stap zijn doping in een ander daglicht te zien.

De hoofdmoot van het boek gaat dus over EPO. Maar ook hoogtetraining, onderdruktenten, bloeddoping, namaakbloed, neuspleisters, ozontherapie, astma, boosting, bloedarmoede, ijzerstapeling en de hematocriet komen uitvoerig aan bod.
Het schrijven van dit boek was een uitdaging en een genoegen. Ik hoop dat dit voor het lezen ook geldt.

Peter Janssen